Voor haar vader...

[...] Na afloop kregen niet alleen wij als familie, maar ook de uitvaartleidster, veel complimenten. Mijn tante vertelde dat de uitvaartleidster de complimenten voor de voordracht van het In Memoriam in ontvangst heeft genomen en gezegd heeft dat de tekst zelf niet van haar hand was. Ik ben je heel dankbaar! Niet alleen voor de teksten, ook omdat je er "echt" was en de tijd nam voor ons. 

De tijd begon nu echt te dringen. Het was inmiddels woensdag, de afscheidsplechtigheid van haar vader stond gepland voor zaterdag. Normaal gesproken had ze het In Memoriam voor haar vader zelf geschreven. Maar nu kon ze hulp gebruiken. Echt nu. En dus veegde ik mijn agenda leeg. Nog dezelfde middag schoof ik bij hen aan tafel. Deelden zij herinneringen en verhalen. De basis voor alles wat er op die zaterdag moest zijn. En was.

Voor zijn liefste...

Hoi Vera, nogmaals dank voor je input om mijn gedachtes en gevoelens om te zetten in een puur en compleet verhaal. Ik ben je daar ontzettend dankbaar voor. [..] Rest mij om je te bedanken voor de korte maar fijne samenwerking. Je bent een mooi mens!

Hij belde. Zocht hulp bij het schrijven van zijn afscheidswoorden voor zijn fantastische vrouw, de ongelofelijk lieve moeder van hun nog zo jonge kinderen. Ter voorbereiding van ons koffiedrink-moment stuurde hij me vast het Youtube filmpje van een speechende Michael Jordan in een vol stadion. Zoiets moest het worden. Maar het werd zoveel meer. Dertienhonderd woorden. Puur en echt. Recht uit het hart. Zijn hart.

Voor zijn schoonvader...

Hallo Vera, echt weer een schot in de roos. Wat heb je dit weer mooi opgeschreven. Super bedankt hiervoor, stukje vakwerk! Wij laten alles zoals het is, geen op- en aanmerkingen is goed zo! [..] Wij kijken terug op een zeer warm afscheid. Heel veel complimenten gekregen over de inhoud van de toespraak. [..] Alles klopte. De uitvaartleider vond jouw aandeel ook perfect. Hij maakt het weleens anders mee!

Een schoonvader uit duizenden. Door wie hij vanaf het allereerste moment werd gezien. Ze hadden zoveel gemeen. Zoveel voor elkaar betekend. In het crematorium wilde hij mede namens zijn vrouw een persoonlijk woord van dank spreken. Voor de juiste woorden vond hij mij, via mijn advertentie in de krant.  En dan is een telefoontje genoeg.

Voor de liefste moeder...

Nou Vera, het is prachtig geworden. Ik heb nog een paar kleine dingetjes veranderd. Vooral iets in mijn eigen woorden. Heel erg bedankt voor je hulp. Ik ben er erg blij en tevreden mee. Je hebt een gave om mijn woorden om te zetten in zo'n mooi stuk. Nogmaals bedankt.

Haar moeder had het begrip moederliefde op overweldigende wijze ingevuld. Als dochter wist zij zich elke dag zo geliefd. Wat zij meekreeg van haar moeder: ze kan er de rest van haar leven mee vooruit. Dat weet zij zeker. Het maakt haar zo rijk, zo dankbaar. Zoveel warmte, vind daar maar eens de woorden voor.

Voor een dierbare zus...

Dank voor het eerste concept. Het geheel bevat eigenlijk alles wat ik met u heb mogen bespreken. Heel goed en mooi gedaan, als ik het zo tegen u mag zeggen [...].

Zijn zus was bijna negentig toen zij overleed, ze scheelden ruim een jaar. In zijn afscheidswoord wilde hij zijn zus recht doen. En daar kon hij wel wat hulp bij gebruiken. Al googelend vond hij mij. De volgende dag zat ik bij hem aan de koffie, deelde hij drie uur lang herinneringen, persoonlijke verhalen en wijze bespiegelingen. Zomaar op een doordeweekse ochtend viel het mij te deel. En mocht ik het vertalen. Zo bijzonder.

Voor een goede vriend...

[...] Iedereen vond het mooi. Bedankt voor jouw hulp. Ik zou het zonder jouw hulp niet zo mooi hebben kunnen verwoorden.

Ineens was hij er niet meer. Niet te bevatten. Een goede vriend, onderdeel van de hechte vriendengroep waarin hij zijn eigen, belangrijke rol vervulde. Al zoveel jaren lang. Namens de vriendengroep mocht zij spreken bij het afscheid. Op de achtergrond mocht ik mijn steentje bijdragen. Louter warme woorden. Precies zoals hij dat verdiende.

Voor zijn vader...

Wauw Vera, wat een meesterwerk! Wij zijn ademloos. Hoe jij dit voor elkaar hebt gekregen....

Hij wist heel goed wat hij in ieder geval nog tegen zijn vader wilde zeggen. En natuurlijk was hij er zelf ook al voor gaan zitten. Maar het viel hem niet mee om het - juist op dit moment - ook op papier te krijgen. Gelukkig bracht iemand hem in contact met mij. Ik zette een grote pot koffie en hij vertelde. Over wat er was. En niet was. Over de herinneringen die zullen blijven verwarmen. Van waarde voor altijd.

Voor haar vader...

Nou, het was prachtig. Ik kon het goed overbrengen. Een mooi afscheid. Prachtig. Nogmaals dank voor je hulp. Zonder jou had mij dit niet gelukt.

Er was zoveel te vertellen over haar vader. En dat deed ze. Zij zette een grote pot thee. Bij haar aan de keukentafel zij die middag het verhaal dat verteld moest worden. Ik was onder de indruk. Haar gevoel en woorden mocht ik vertalen naar een toespraak die zij zelf geschreven had kunnen hebben. Maar nu even niet.

Voor een speciale vriendin...

Vijf en veertig jaar vriendschap verdiende een prachtig en liefdevol afscheidswoord. Er was zoveel dat verwoord mocht worden, moest worden.... Samen hebben we iets moois tot stand gebracht. Dank dat ik hieraan een bijdrage mocht leveren.

 

Voor wie zij voor altijd lief heeft...

Lieve Vera, het is prachtig. Niets meer aan toe te voegen, jij als geen ander weet precies wat er in mij om gaat en hebt dat zo goed verwoord. Dank je wel, het is goed zo!

Zij wist wat ze wilde zeggen. Er was dankbaarheid, liefde en nog veel meer. Wat zij al had opgeschreven vormde de basis. Ik mocht nog wat puntjes op de i zetten. En daarmee werd het precies wat het moest worden. Dankbaarheid, liefde en nog veel meer.

Voor haar vader...

[...] Na afloop kregen niet alleen wij als familie, maar ook de uitvaartleidster, veel complimenten. Mijn tante vertelde dat de uitvaartleidster de complimenten voor de voordracht van het In Memoriam in ontvangst heeft genomen en gezegd heeft dat de tekst zelf niet van haar hand was. Ik ben je heel dankbaar! Niet alleen voor de teksten, ook omdat je er "echt" was en de tijd nam voor ons. 

De tijd begon nu echt te dringen. Het was inmiddels woensdag, de afscheidsplechtigheid van haar vader stond gepland voor zaterdag. Normaal gesproken had ze het In Memoriam voor haar vader zelf geschreven. Maar nu kon ze hulp gebruiken. Echt nu. En dus veegde ik mijn agenda leeg. Nog dezelfde middag schoof ik bij hen aan tafel. Deelden zij herinneringen en verhalen. De basis voor alles wat er op die zaterdag moest zijn. En was.

Voor zijn liefste...

Hoi Vera, nogmaals dank voor je input om mijn gedachtes en gevoelens om te zetten in een puur en compleet verhaal. Ik ben je daar ontzettend dankbaar voor. [..] Rest mij om je te bedanken voor de korte maar fijne samenwerking. Je bent een mooi mens!

Hij belde. Zocht hulp bij het schrijven van zijn afscheidswoorden voor zijn fantastische vrouw, de ongelofelijk lieve moeder van hun nog zo jonge kinderen. Ter voorbereiding van ons koffiedrink-moment stuurde hij me vast het Youtube filmpje van een speechende Michael Jordan in een vol stadion. Zoiets moest het worden. Maar het werd zoveel meer. Dertienhonderd woorden. Puur en echt. Recht uit het hart. Zijn hart.

Voor zijn schoonvader...

Hallo Vera, echt weer een schot in de roos. Wat heb je dit weer mooi opgeschreven. Super bedankt hiervoor, stukje vakwerk! Wij laten alles zoals het is, geen op- en aanmerkingen is goed zo! [..] Wij kijken terug op een zeer warm afscheid. Heel veel complimenten gekregen over de inhoud van de toespraak. [..] Alles klopte. De uitvaartleider vond jouw aandeel ook perfect. Hij maakt het weleens anders mee!

Een schoonvader uit duizenden. Door wie hij vanaf het allereerste moment werd gezien. Ze hadden zoveel gemeen. Zoveel voor elkaar betekend. In het crematorium wilde hij mede namens zijn vrouw een persoonlijk woord van dank spreken. Voor de juiste woorden vond hij mij, via mijn advertentie in de krant. En dan is een telefoontje genoeg.

Voor de liefste moeder...

Nou Vera, het is prachtig geworden. Ik heb nog een paar kleine dingetjes veranderd. Vooral iets in mijn eigen woorden. Heel erg bedankt voor je hulp. Ik ben er erg blij en tevreden mee. Je hebt een gave om mijn woorden om te zetten in zo'n mooi stuk. Nogmaals bedankt.

Haar moeder had het begrip moederliefde op overweldigende wijze ingevuld. Als dochter wist zij zich elke dag zo geliefd. Wat zij meekreeg van haar moeder: ze kan er de rest van haar leven mee vooruit. Dat weet zij zeker. Het maakt haar zo rijk, zo dankbaar. Zoveel warmte, vind daar maar eens de woorden voor.

Voor een dierbare zus...

Dank voor het eerste concept. Het geheel bevat eigenlijk alles wat ik met u heb mogen bespreken. Heel goed en mooi gedaan, als ik het zo tegen u mag zeggen [...].

Zijn zus was bijna negentig toen zij overleed, ze scheelden ruim een jaar. In zijn afscheidswoord wilde hij zijn zus recht doen. En daar kon hij wel wat hulp bij gebruiken. Al googelend vond hij mij. De volgende dag zat ik bij hem aan de koffie, deelde hij drie uur lang herinneringen, persoonlijke verhalen en wijze bespiegelingen. Zomaar op een doordeweekse ochtend viel het mij te deel. En mocht ik het vertalen. Zo bijzonder.

Voor een goede vriend...

[...] Iedereen vond het mooi. Bedankt voor jouw hulp. Ik zou het zonder jouw hulp niet zo mooi hebben kunnen verwoorden.

Ineens was hij er niet meer. Niet te bevatten. Een goede vriend, onderdeel van de hechte vriendengroep waarin hij zijn eigen, belangrijke rol vervulde. Al zoveel jaren lang. Namens de vriendengroep mocht zij spreken bij het afscheid. Op de achtergrond mocht ik mijn steentje bijdragen. Louter warme woorden. Precies zoals hij dat verdiende.

Voor zijn vader...

Wauw Vera, wat een meesterwerk! Wij zijn ademloos. Hoe jij dit voor elkaar hebt gekregen....

Hij wist heel goed wat hij in ieder geval nog tegen zijn vader wilde zeggen. En natuurlijk was hij er zelf ook al voor gaan zitten. Maar het viel hem niet mee om het - juist op dit moment - ook op papier te krijgen. Gelukkig bracht iemand hem in contact met mij. Ik zette een grote pot koffie en hij vertelde. Over wat er was. En niet was. Over de herinneringen die zullen blijven verwarmen. Van waarde voor altijd.

Voor haar vader...

Nou, het was prachtig. Ik kon het goed overbrengen. Een mooi afscheid. Prachtig. Nogmaals dank voor je hulp. Zonder jou had mij dit niet gelukt.

Er was zoveel te vertellen over haar vader. En dat deed ze. Zij zette een grote pot thee. Bij haar aan de keukentafel vertelde zij die middag het verhaal dat verteld moest worden. Ik was onder de indruk. Haar gevoel en woorden mocht ik vertalen naar een toespraak die zij zelf had kunnen schrijven. Maar nu even niet.

 

Voor een speciale vriendin...

Vijf en veertig jaar vriendschap verdiende een prachtig en liefdevol afscheidswoord. Er was zoveel dat verwoord mocht worden, moest worden.... Samen hebben we iets moois tot stand gebracht. Dank dat ik hieraan een bijdrage mocht leveren.

 

Voor wie zij voor altijd lief heeft...

Lieve Vera, het is prachtig. Niets meer aan toe te voegen, jij als geen ander weet precies wat er in mij om gaat en hebt dat zo goed verwoord. Dank je wel, het is goed zo!

Zij wist wat ze wilde zeggen. Er was dankbaarheid, liefde en nog veel meer. Wat zij al had opgeschreven vormde de basis. Ik mocht nog wat puntjes op de i zetten. En daarmee werd het precies wat het moest worden. Dankbaarheid, liefde en nog veel meer.

Voor hun bijzondere zus....

"Warm, creatief, bijzonder en dat is Vera. Dank je voor de mooie en liefdevolle in memoriam. De familieleden en alle betrokkenen waren erg onder de indruk".

In de dagen voor het afscheid hadden we veelvuldig contact via de telefoon en per mail. Voor hen was dat praktischer. Voor mij een eye-opener dat ik ook op deze wijze intensief betrokken kon en mocht zijn. Het resultaat was een prachtig In Memoriam. Precies zoals hun zus dat verdiende.

Voor hun bijzondere zus....

"Warm, creatief, bijzonder en dat is Vera. Dank je voor de mooie en liefdevolle In Memoriam.
De familieleden en alle betrokkenen waren erg onder de indruk".

In de dagen voor het afscheid hadden we veelvuldig contact via de telefoon en per mail. Voor hen was dat praktischer. Voor mij een eye-opener dat ik ook op deze wijze intensief betrokken kon en mocht zijn. Het resultaat was een prachtig In Memoriam. Precies zoals hun zus dat verdiende.